Een jaar Senegal

Marieke werkt met WEC in Senegal. Zij studeert een lokale taal en probeert door haar werk en aanwezigheid iets te laten zien van de liefde van Jezus.

Door Marieke v.d. Giessen

Een jaar geleden begon mijn avontuur in Senegal. Eén van de voorwaarden om aansluiting te vinden met de lokale cultuur is het leren van de taal. Nu zijn er in Senegal veel verschillende talen. Van al die talen besloot ik de Pulaar taal te leren. Dit is een flinke uitdaging. Soms is het lastig om vooruitgang te zien, maar ik ga vrolijk verder. Het zal vast een keer lukken. Per week heb ik zo'n 15 tot 20 uur les. Graag neem ik je mee in een terugblik naar de afgelopen tijd.

Kerst

Kerst was dit jaar voor mij een beetje anders. Het was een normale dag. Vanwege de sterke Moslim omgeving wordt er helemaal niets aan Kerst gedaan. Geen versiering, kerstbomen, sneeuwpoppen en kerstman, geen ballen en slingers, helemaal niets. Als je het mensen vraagt hebben ze ook geen idee dat het een speciale dag is. Als team hebben we wel met elkaar gegeten, toch het voelde niet als Kerst. 

Bij grote feesten zoals trouwerijen of het Offerfeest versieren de vrouwen hun handen en voeten met henna. Kerst was een mooie gelegenheid om mijn voeten te laten doen. Als mensen dan een opmerking maakten over mijn henna kon ik hen vertellen dat ik een groot feest vierde: de geboorte van Jezus!

Covid

Regelmatig krijg ik de vraag hoe het met Covid gesteld is in Senegal. Tot eind december hadden we er helemaal geen last van. De gemiddelde Senegalees zegt dat Covid niet bestaat en per dag waren er niet meer dan 10 positieve testen (op duizend testen). In het dorp in het noorden waar ik nu woon waren en zijn er helemaal geen maatregelen. 

En toen kwam Omnikron ook hier op visite. In een korte tijd steeg het aantal dagelijkse besmettingen naar 600 en net zo snel daalde deze piek ook weer. De meesten van mijn collega's zijn besmet geraakt. Ook ik raakte besmet. Meer dan een flinke verkoudheid was het echter niet. De meeste Senegalezen die ik sprak hebben dezelfde klachten gehad, maar laten testen doen ze niet. De overheid heeft ook geen maatregelen getroffen. Momenteel lijkt het weer op december en heeft niemand het over Covid. Een heel ander verhaal dan in Nederland. 

Africa cup

Voor wie het heeft gemist: begin februari heeft Senegal voor het eerst in de geschiedenis de Africa cup gewonnen met voetbal. Wat was het een feest in Senegal! De president heeft direct na de wedstrijd de volgende dag tot nationale feestdag uitgeroepen. Dat kan alleen hier. Stel je eens voor dat er om 11 uur 's avonds wordt afgekondigd dat de volgende dag een nationale feestdag, dus een vrije dag, is! 

Cultuurverschillen

Als ik alle verschillen tussen de Senegalese en Nederlandse cultuur zou opnoemen, dan ben ik nog wel even bezig! Ik maak een kleine selectie. Mijn hoofd heb ik over het algemeen bedekt. Dit is niet verplicht maar het toont wel respect. In de eerste plaats respect naar God en respect naar de mensen hier en hun cultuur. Als ik mijn hoofd niet bedek, kijken vooral mannen heel anders naar mij.
Eten doe je nooit staand. Al eet je maar een hap, je hurk even neer naast de schaal met eten. Verder eet je met je handen, of eigenlijk... alleen je rechterhand. De linkerhand gebruik je voor het toilet.

In deze cultuur trouwen meisjes over het algemeen op heel jonge leeftijd. Dat vind ik heel moeilijk aan deze cultuur. En vrouwen hebben bijna geen rechten. Zij behoren de man toe. Mijn gastvrouw zou heel graag een opleiding in koken willen doen en een restaurantje starten. Maar dat staat haar man haar niet toe. En dus zit ze alle dagen thuis televisie te kijken.
In het geval van echtscheiding (wat nog vrij regelmatig voorkomt) behoren de kinderen aan de man toe en heeft de moeder niets te zeggen.
Laatst was ik getuige van een 12-jarig meisje dat werd uitgehuwelijkt door haar vader. De moeder was het er echt niet mee eens maar ze had hierin geen stem.

Als vrouw kun je prima topless rondlopen (in en om het huis) maar je knieën laten zien is echt taboe. Verder mag je als vrouw nooit op je rug liggen maar alleen op je zij of op je buik. En als je op bezoek gaat vinden de vrouwen het prettig als je gaat liggen en het je zelf gemakkelijk maakt. Dat geeft aan dat je je op je gemak voelt. Het is prima om dan even een dutje te doen.

Reis

Eind december heb ik met twee collega's een reis gemaakt door het gebied waar de Haalpulaar wonen. Het was een interessante reis. Een paar weken geleden hebben we weer een reis gemaakt, dit keer met onze leiders erbij. We hebben verschillende plekken bezocht en leuke gesprekken gehad. Zo hebben we een opleidingscentrum bezocht waar mensen een opleiding tot kok, naaister of kapper kunnen volgen. 

Ook hebben we een rondleiding gekregen door een ziekenhuis. Dit ziekenhuis ligt in een van de armste gebieden van Senegal. Het probleem werd snel duidelijk. Er was een mooi operatiecomplex, een radiologie afdeling, er waren couveuses aanwezig. Maar: er is geen anesthesist, dus er worden geen operaties uitgevoerd. Er is geen radioloog/laborant, dus er worden geen foto's gemaakt. Niemand weet hoe je de couveuses moet gebruiken, dus die staan in een hoek stof te verzamelen.
Het is moeilijk om gekwalificeerd personeel te krijgen in de kleine dorpen ver weg van de luxe steden. Als je de keus hebt is het makkelijker om in een goed uitgerust ziekenhuis in Dakar te werken dan in the middle of nowhere, waar je niet de voorzieningen hebt die je eigenlijk nodig hebt.

We hebben genoeg ideeën opgedaan en de komende tijd gaan we bidden en verder kijken waar we ons gaan settelen!