Wow, een jaar geleden begon ons avontuur in een compleet nieuw land! Het is bizar om te bedenken hoeveel geschiedenis er letterlijk onder onze voeten ligt terwijl we hier leven. Tegelijkertijd voelen we ons een beetje alsof we opnieuw jong zijn, want we leren de taal zoals een kind dat zou doen – gewoon helemaal vanaf het begin. Het is best een reality-check: we hebben bewust gekozen om ons open te stellen, wat soms betekent dat we ons niet alleen als buitenlanders out-of-place voelen, maar ook best onhandig. Dingen leren die hun kinderen van vier jaar al kunnen? C.T. Studd, de oprichter van WEC had als motto: “Maar als Jezus God is en voor mij stierf, dan kan geen offer voor mij te groot zijn om voor Hem te brengen”. Wie zijn wij dan om moeilijk te doen als we wat moeten aanpassen, als wij ergens voor Hem aan de slag gaan?
Mag ik even een shoutout geven naar de mensen hier? Ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat ik me zo met hen verbonden zou voelen. Ik was een beetje bang dat ik hier alleen uit verplichting zou zijn en dat ik misschien moeite zou hebben om de mensen echt leuk te vinden. Want laten we eerlijk zijn, ik ben introvert af. Maar ook al heb ik nog af en toe een dag dat ik echt NIEMAND wil zien, de liefde voor de mensen hier verbaasd mij iedere keer. Het zijn aardige mensen, alleen staat niet iedereen te springen om iets met Jezus te doen. En dat is soms lastig: je ziet hoe fantastisch ze zijn, maar merkt ook hun geslotenheid. Uiteindelijk komt het erop neer dat Jezus het altijd waard is. Hij heeft zoveel meer meegemaakt dan wij ooit zullen doen, en Hij weet precies hoe Hij een koppig maar waardevol volk kan bereiken. Hij kan dit. En dat we hier mogen zijn? Echt een mega-voorrecht.
Oh, en de taal? Daarop ligt onze focus voor nog zeker een jaar. Na een eerste jaar heb ik genoeg kennis om een straatverkoper netjes af te wijzen als hij me groente voor drie keer de prijs probeert aan te smeren. En mijn man? Die kan prima een lijstje met huisreparaties doorspreken met de huisbaas onder het genot van een kopje thee – en daarna samen aan de slag. Een nieuwe taal leren werkt echt, hoe raar dat ook klinkt. Waar ligt nu ons taal niveau? Ik denk het niveau van een baby van 18 maanden, maar hé, we komen er wel!
Wil je bidden dat God ons blijft helpen met de uitdagingen hier? Bid dat wij, net als Jezus, niet gaan wegrennen voor Zijn plan maar het volhouden – wetende dat er vreugde aan de horizon wacht. Bid voor die kroon des levens én dat we straks in de hemel worden herkend door deze prachtige mensen hier. Hoe mooi zou dat zijn?
– Groetjes uit Centraal-Azië