Corona en Zuid-Afrika
Onze minister-president gebruikte een paar weken geleden voor het eerst de term 'intelligente lockdown'. Als Nederlandse bevolking worden we aangesproken op ons intellect om te doen wat wijs en verstandig is voor onze gezondheid en die van onze ouderen. In Zuid-Afrika is dat anders. Sinds 27 maart is daar sprake van een totale lockdown. Daniël en Elske van de Vlag werken daar onder de vlag van WEC in Melusi, een christelijke gemeenschap waar daklozen en verslaafden worden opgevangen en geholpen. Hoe beleven zij deze tijd? In hun nieuwsbrief schrijven zij er het volgende over:
Grote gevolgen
"Dat de totale lockdown grote gevolgen zou hebben voor onze activiteiten en bedieningen merkten we al snel. Direct na de eerste afgekondigde maatregelen hebben we bedieningen moeten stop zetten of moeten afronden.Zo zijn er voorlopig geen kerkdiensten of samenkomsten voor de kinderen. Siyasebenza, het opleidingstraject voor werkzoekenden, is gesloten tot nader order.
Daarnaast hebben we maatregelen getroffen rondom ons daklozenbeleid. We nemen nu alleen nog dakloze mensen aan die bij ons aan de deur komen en die moeten dan eerst twee weken in quarantaine. Ook hebben we het voedsel-voor-werk programma gestopt. Ze kunnen wel dagelijks hun voedselpakketten ophalen, maar er wordt niet meer gewerkt in de tuinen, in de keuken of op kantoor.
Verder hebben we alle outreaches, kinderclubs en tiener Bijbelstudies moeten stoppen. Ook hebben we helaas onze jaarlijkse Melusi Jeugd Conferentie moeten uitstellen.
Afscheid
Maar de grootste verandering was toch wel dat we, een paar dagen voor de lockdown, al onze short-termers naar huis hebben moeten sturen. Eerlijk gezegd was dat toch wel dramatisch, geen moment van normaal afscheid, zo plotseling moesten ze gaan. Dat hakte er wel in, bij het team, bij ons en bij de kinderen!
De totale lockdown heeft ook een grote invloed op ons als gezin. Alle kinderen zijn thuis, en er is geen school voorlopig. Daniel werkt halve dagen, maar is dan in de middag ook regelmatig druk met het gezin. Elske is druk met thuisscholing, en met het uitzetten van medicatie voor onze daklozen. Veel echte rustmomenten zijn er vooralsnog niet.
Gods stem verstaan
Wij hebben in deze crisis tijd bewust gekozen om op Melusi te blijven en niet hals over kop terug te komen naar Nederland. We zijn hier biddend mee bezig geweest en ervaren God’s vrede. Ook in ons hart ligt angst op de loer. Het voelt zeker als onheilspellend, onzeker. Des te meer beseffen we dat we Gods stem moeten verstaan.
De vrede en hoop, waar we hier vele mensen over hebben mogen vertellen, wordt op de proef gesteld. Dit brengt geestelijke groei met zich mee, tot eer van God. Het zou niet goed zijn als we de mensen hier achter zouden laten om onszelf mogelijk iets meer zekerheid of veiligheid te geven.
Blijft u bidden voor ons dat God ons leidt door deze periode en het zoeken naar een goede balans tussen ons verstand en gevoel!"
Wij wensen Daniël, Elske en hun kinderen natuurlijk Gods zegen en bescherming toe. En tegelijkertijd zijn er andere zendingswerkers in soortgelijke situaties. Ook voor hen bidden we om Gods zegen.
15-04-2020